Museum In de zevende hemel
– Francis ter Horst
De dag na Pasen mocht ik met twee lieve vriendinnen en mijn blindengeleidehond naar Apeldoorn. Daar is een heel klein museum dat draait zonder subsidies. Waar je alleen op afspraak kan komen en dan een rondleiding krijgt van de oprichter Jan Bark. Zijn oma is ooit begonnen met verzamelen toen zij verstelwerk deed voor koningin Wilhelmina. Alles wat met het koningshuis te maken had, werd bewaard. Hij heeft de passie en liefde van haar overgenomen. Maar niet alleen het koningshuis heeft in zijn hart een speciaal plekje. Ook onze feestdagen, Pasen, Sinterklaas, Koningsdag en kerst. Nooit geweten dat daar zoveel mooie maar ook vreemde snuisterijen van zijn. Dit alles staat uitgestald in de aanbouw bij het woonhuis in Apeldoorn. Iedere centimeter is benut om al het moois uit te stallen. En dan blijken er ook een aantal opslagboxen te zijn waar de rest van de verzameling staat opgeslagen.
Wat voor mij als zeer slechtziende heel erg fijn is, was het feit dat wij drie dus de enige bezoekers waren op ons moment. En dat de eigenaar als gids mee loopt om uitgebreid te vertellen over wat er te zien is. Hij wist van te voren dat wij zouden komen en twee van ons praktisch blind zijn. Dus daar had hij zijn verhaal op afgestemd. En er over nagedacht wat wij konden voelen om zijn verhaal duidelijker te maken. Sommige spullen zijn zo oud en kwetsbaar dat ik blij was dat ik die niet in mijn handen kreeg. En doordat het zo kleinschalig is en we ook veel op stoeltjes konden zitten tijdens het luisteren was het een makkelijke werkdag voor Claire. Haar beugel mocht af en ze kon heerlijk vrij rondlopen. Ik vond dat best spannend want gaat die neus niet tussen alles in snuffelen en gooit ze niets om? Maar ze bleef keurig bij ons in de buurt. Ook Claire zelf vond het spannend. Want dan werd er weer een pluche paashaas voor haar neus gehouden die door een opwindsysteem opeens ging bewegen en geluid ging maken. Dat stond niet in haar werkcontract als blindengeleidehond.
Onze rondleiding begon bij het paasfeest. Dit gedeelte van de tentoonstelling is er deze week nog en maakt dan ruimte voor de zomer tentoonstelling over het circus. Maar wij konden zo op derde paasdag nog een dagje van de paashaas genieten. Van palmpasen stokken en de uitleg en symboliek daarvan tot pluche paashazen die via een mechanisme kunnen bewegen of muziek maken. Een muziekdoosje met een tafereeltje van kleine paashaasjes die een eitje aan het schilderen zijn. De mal om chocolade hazen te maken en een paasei van suiker. Met daarin weer een schouwspel van papier. Af en toe vroeg ik me af hoe het ooit bedacht is om te maken.
Vooral de uitgebreide collectie aan eieren in alle maten en kleuren vond ik verbazingwekkend. Maar ik heb nu wel een mooi idee voor de paaseieren van volgend jaar. Blijkbaar kun je de paaseieren ook verven met uienschillen. Door ook wat bloemetjes op het ei te plakken met water en dan te koken krijg je hele mooie eieren met een gouden gloed. Staat toch mooi op de ontbijttafel. Het oog wil ook wat, nou ja, van mijn gasten dan, haha.
Langs een collectie van miniatuurwinkeltjes kwamen we in de hoek met kerst. Ook al moet de zomer nog komen, ik kreeg wel gelijk zin in kerst. Van het allerkleinste kerststalletje tot heel groot. Hout, kunststof en zelfs rubber. Te veel soorten om op te noemen. Zelfs het Spaanse kakkertje ontbrak niet aan de collectie. En dan zijn er ook nog kerstballen en pieken in heel veel verschillende soorten, kleuren, materialen en maten.
De uitgebreide sinterklaas collectie hebben we geen tijd voor gehad. Maar er is zelfs een collectie met zeer oude sinterklaasboeken.
Wel hebben we nog een stop gemaakt bij het draaiorgel(tje). Mooi hoe die nog steeds muziek kan maken. Al had Claire daar zo haar bedenkingen bij. Ook Maaike heeft even mogen draaien en het is nog niet zo gemakkelijk om de gehele tijd het juiste tempo te draaien. Maar wat mij betreft is zij hiervoor geslaagd.
Wat mij betreft een geslaagde middag. Door het enthousiasme en de levendige en beeldende manier van vertellen door Jan heb ik veel mee kunnen krijgen. Mocht je een keer in Apeldoorn zijn en je houdt van verhalen over de feestdagen en alles wat daarbij hoort, kan ik je zeker aanraden om een afspraak te maken voor een rondleiding. Geef even aan als je iets extra’s nodig hebt omdat je het niet goed ziet of hoort en dan houden ze daar rekening mee. Wij zijn uiteindelijk ruim anderhalf uur binnen geweest. Hebben lang niet alles gezien en alle verhalen gehoord maar dan moet je denk ik een week intrekken in het museum. Maar mijn hoofd zat ook vol van alle verhalen. Voor mij was het goed zo.
Ik heb genoten van een heerlijke middag.