De Gevangenpoort
– Maaike Jacobs
Toen wij een paar maanden geleden naar Escher in het paleis gingen liepen we langs de Gevangenpoort. Remko was hier nog nooit geweest en wilde dit wel een keertje zien. In dit museum ben ik als puber weleens geweest voor school en een aantal jaar later nog weleens omdat mijn broertje rondleidingen gaf over de geschiedenis van de binnenstad van Den Haag en het Binnenhof.


Het is geen groot museum. Als je er twee uurtjes doorbrengt heb je alles wel gezien en ervaren. Toch blijft het een interessant museum. Zeker als je interesse hebt in hoe het rechtssysteem in Nederland is ontstaan en wat daar tegenwoordig nog van over is – gelukkig bijna niets, op een aantal door geëvalueerde inzichten en spreekwoorden na. Men heeft toch wel andere inzichten gekregen om verdachten te horen, maar dat men de misdaad moet bekennen of de misdaad bewezen moet zijn is wat nu natuurlijk nog wel speelt.
De locatie is top; het centrum van Den Haag is autoluw, de tram stopt voor de ingang van de Gevangenpoort en Den Haag CS op is op loopafstand. Het museum is het oude pand uit 1600 tegenover de Hofvijver. Qua toegankelijkheid is dat wel even hard je best doen met alle trapjes en smalle gangetjes. Wel krijg je door deze situatie de hele ambiance mee van toentertijd, de geur van kille kelders en de hout-staalconstructies.

Een begeleider kan gratis mee (mits je genoeg gehandicapt bent) en bij de balie kregen we uitleg over de audiotour. Dit werkt net zo als in andere musea met een soort scancodes die bij de objecten staan. Leuk aan deze audiotour is dat een deel in verhaalvorm is en de personages in het Haags dialect spreken. Ook kregen wij handschoentjes mee om bepaalde objecten te mogen aanraken. Dus als je even aan de ouderwetse schandpaal wilt staan dan mag dat. Ook het blok aan been is te voelen.




Wij hebben een mooie ervaring gehad en het is leuk dat er in de loop der jaren toch wel wat gemoderniseerd is, zoals een glazen deur bij de ingang; die had ik natuurlijk niet verwacht (boink). De interactieve voorstelling van de raadzaal waar je zelf een vonnis mag bepalen is dan wel weer mooi gemaakt. Al met al dus weer een geslaagd bezoek aan een oude bekende