Kleine stapjes of één grote sprong vooruit?
Toen ik twee jaar geleden begon met Mikxs waren er alleen wilde plannen. We zouden de wereld leuker gaan maken voor mensen met een visuele of auditieve beperking. Hoe we dat gingen doen wisten we echt nog niet, maar dat we iets gingen doen stond vast. Workshops, nieuwe producten en grootse activiteiten ontstonden tijdens de vele brainstormsessies. Het plan om musea toegankelijker te maken voor deze doelgroep was een van de vele ideeën en kreeg steeds meer vorm. Uiteindelijk werd dat ons doel om naar toe te werken. Wij gaan musea toegankelijker maken voor mensen met een visuele of auditieve beperking. Met als ultieme droom dat alle musea te aller tijden toegankelijk zullen zijn. Want als je maar een doel hebt waar je naar toe kan werken dan kom je er wel.
Met een concreet doel kun je veel beter plannen maken bleek al snel. Het idee vormde zich al snel tot een ambitieus plan. Met een oplossing voor zowel doven als blinden zouden we de musea in een keer kunnen helpen toegankelijker te zijn. Maar het nadeel voor grootste plannen is dat je heel wat obstakels moet overwinnen om ze van de grond te krijgen. Het verhaal bleef wollig en weinig concreet. Mensen waren wel enthousiast over onze ideeën maar zagen nog niet wat we nu eigenlijk wilden. Tijd om rigoureuze beslissingen te nemen. Het plan was mooi maar veel te ambitieus om mee te starten. Vanaf het moment dat we het hebben opgehakt in stukjes en ons op het eerst deel zijn gaan focussen is het in een stroomversnelling gekomen. We zullen ons doel eerder bereiken met kleine stappen dan dat we in een keer de grote sprong hadden gewaagd.
Terugkijkend is dat ook eigenlijk wat we de afgelopen 2 jaar geleerd hebben van onze gesprekken met de doelgroep. Ook zij moeten kleine stappen nemen om zich te kunnen redden. Gebarentaal leren begint met een eerste gebaar en dan steeds eentje meer. Braille leer je per letter en vervolgens je eerste woorden. Lopen met een geleidehond gaat met kleine stappen en zal niet altijd in een keer lukken. Als je in het begin om hulp vraagt leer je sneller en kun je vervolgens steeds meer zelfstandig ondernemen. Een blindegeleidelijn is fijn om te volgen maar het is wel fijn als je weet waar hij je naar toe leidt. En af en toe doe je dan eens gek, dan volg je een lijn die je nog niet kent en laat je je verrassen waar je uitkomt!